ေလ၀န္းကဆင္၊ ႐ြက္ေဟာင္းက်င္၍၊ ၫြန္႔ရွင္ေ၀ေ၀၊ ပင္တိုင္းေထြလ်က္၊ ေတာင္ေလျဖည္းပ်၊ မင္းလြင္စေသာ္၊ လြမ္းရဘြယ္သာ၊ သည္အခါ၀ယ္၊ အတာေရသြန္း၊ တန္ခူးဆန္းက၊ ႐ႊင္လန္းမေပ်ာ္၊ ၫႈိးေလ်ာ္ၿပဳိက္သြယ္၊ ေ႐ႊ မ်ားလယ္တြင္၊ ၿပဳိင္ဆြယ္မမွ်၊ ေလာကတန္ေဆာင္၊ ရဲထြတ္ေခါင္ေၾကာင့္၊ တမ္းေယာင္ဆိုကာ၊ ေျဖမသာသည္၊ ဗ်ာပါ၀ွန္စည္ ပြားေတာ့သည္။
ေႏြဆန္းစတြင္၊ စံုၿမဳိင္ခြင္လည္း၊ မထင္႐ြက္ၾကမ္း၊ ျမရည္လွ်မ္းက၊ စိတ္၀မ္းကြဲေအာင္၊ ေတာႏွင့္ေတာင္လည္း၊ ညဳိေယာင္ျမျမ၊ ႐ႊန္း႐ႊန္းလွလ်က္၊ ကာလရတု၊ ၫြန္႔ႏုစိမ္းေညာင္း၊ မသာေတာင္းလည္း၊ သက္ေပါင္းတင့္ေခါင္၊ ေဆြသည္ေနာင္ႏွင့္၊ ရည္ေစာင္သာ႐ႊင္၊ ပန္းျမင္ျမင္ကို၊ ယာဥ္ညင္သာလွ၊ ၀န္းေ႐ႊကထက္၊ ႏြဲ႕လ်က္တူကြ၊ မ ဆြတ္ရဟု၊ ႐ႈတလွည့္ကာ၊ နန္းျမင့္ခ်ာက၊ မယ္သာေမွ်ာ္ေပ်ာင္း၊ မ်က္ျခည္ေညာင္းသည္။ တမ္းေၾကာင္းေျဖ ဆည္ထားေတာ့သည္။
ေရသြန္းလလွ်င္၊ ႐ႊင္ပ်ေပ်ာ္ပါး၊ ေဘာ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္၊ ကစားသာၾကည္၊ ေပ်ာ္ရမည္ကို၊ ေဆြသည္သက္မွ်၊ ေမြးဘ မင္းတူ၊ ရွဲသူသက္ေပး၊ မစံုေသး၍၊ ရပ္ေ၀းေျမရွည္၊ ခီေလသည္ကို၊ မ်က္ျခည္႐ႈေညာင္း၊ ၾကည့္တိုင္းေပ်ာင္းမွ်၊ ပြင့္ေလာင္းနန္းရံ၊ ရဲတံခြန္က၊ သ၀န္ေထြလာ၊ ဆက္စာျမင့္ၿမဲ၊ ေရာက္လာခဲ၍၊ ရိပ္၀ွဲခန္းေခ်ာင္၊ စိန္ေညာင္ ျခဴးဆင့္၊ သလြန္ျမင့္ထက္၊ ဖူးျမင့္ေမွ်ာ္ငံ့၊ ဆြတ္ဆြတ္ပ်ံ႕မွ်၊ သြယ္ညံ့ေကရွင္၊ သိမ္းမျပင္သည္၊ ရက္ဖ်င္တာရွည္ မ်ားေတာ့သည္။
ရေဝရွင္ေထြး (ေတာင္ငူေခတ္)